สุขภาพของเรา @โรคปอดรั่ว

หลังจากนั้นมาเราย้ายไปอยู่ที่ใหม่ พยายามทำตามหมอสั่งทุกอย่าง ไม่เครียด อยู่ที่อากาศดีดี หมอประจำตัวที่ดีที่สุดของเราก็คือ สามีนี่เอง เขาดูแลเราอย่างดีเยี่ยมเลย เราหายดีเหมือนคนปกติทั่วไป ร่าเริง แจ่มใส่ วันหนึ่งอยู่ๆ โดยไม่คาดคิดมาก่อน เรามีความรู้สึกเหมือนว่าหายใจไม่อิ่ม เราหายใจแล้วอากาศที่เราหายใจเข้าไปมันหายไป เหมือนไม่ลงไปในปอดนะ เราเริ่มตกใจ เหงื่อแตก บอกเพื่อนว่า เราเหนื่อย เหมือนจะตาย จะขาดใจเสียให้ได้ เพื่อนไม่เชื่อเพราะเห็นเราอยู่ดีๆอยู่เลย เราให้เพื่อนขับรถพาเราไปหาหมอที เขาก็ไม่พาไป เราบอกเราจะตายแล้วเพื่อนจึงพาไปหาหมอ หมอเอ็กซเรย์ ดู หมอบอกว่าปอดรั่ว ต้องเจาะปอดเลยเพื่อเอาลมที่รั่วออก เราเลยต้องเป็นคนป่วยนอนใส่ท่ออากาศที่ท่อข้างขวา ปวดทรมานมาก เราช็อคแล้วช็อคอีก หมอให้มอร์ฟีนทุก 4 ชั่วโมง จนเราเริ่มถอดใจแล้วไม่อยากรักษาแล้ว แต่หมอก็ยื้อยุด รักษาจนปลอดภัย ถอดท่อออก ให้กลับไปพักฟื้นที่บ้าน จนอาการดีขึ้นเหมือนหายอยู่ประมาณ 10 เดือน อยู่มาวันหนึ่งเราเพลียมาก มีความรู้สึกว่าเป็นลม ทั้งที่อยู่ดีๆ แต่ความรู้สึกเหมือนเราเป็นลม เราเลยไปหาหมออีก เราเป็นคนไข้ที่ร่าเริง อดทน ดูไม่เหมือนคนใกล้ตายเลย พอไปถึงหมอ หมอตรวจฟังปอดแล้วตกใจ ส่งเอ็กซเรย์ สิ่งที่หมอบอกเราครั้งแรก เราแทบช็อค หมอบอกว่าพบมีลมในช่องปอด หมอบอก ปอดเรารั่วด้ายซ้าย เราเกือบเป็นลมเลยด้วยความกลัว ความที่ปวดทรมานเมื่อ 10 เดือนที่แล้ว หมอบอกต้องเจาะปอดเอาลมออกอีก ถ้าไม่เจาะอันตรายถึงตาย เราจึงเจาะปอดอีกครั้งหนึ่ง ทรมานมากอีกครั้งหนึ่ง แต่เราก็ฟันฝ่าความทรมานนั้นมาได้จนถึงวันนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าเราจะจากสามีและพวกคุณๆไป